Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4301 Esas 2019/12167 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4301
Karar No: 2019/12167
Karar Tarihi: 24.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4301 Esas 2019/12167 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçu taksirle yaralama olarak kabul ederek, alkolün etkisiyle araç kullanarak bir motosiklete arkadan çarpması sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Temyiz başvurusunda bulunan sanık müdafii, mahkemenin kararını bozmak için itirazda bulundu. Yapılan inceleme sonucunda, TCK'nın 53/1. maddesinde yer alan hak yoksunluğu uygulamasının taksirle işlenen suçlarda geçerli olmadığı belirtildi ve bu nedenle hüküm bozuldu. Ancak, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin altıncı bendin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kararda, TCK'nın 89/4, 22/3, 62/1 ve 53/1 maddelerinin uygulandığı belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/4301 E. , 2019/12167 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre 166 promil alkollü olan sanığın, idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, gece saat 03.30 sıralarında, aydınlatmalı bölünmüş tek yönlü hafif eğimli virajlı yolda seyri sırasında, önünde aynı yönde seyir halinde olan motosiklete arkadan çarpması sonucu iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına asli kusuruyla neden olduğu olayda mahkemenin kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin altıncı bendin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.