MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalının 01/03/2009 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığı taşınmazın sayaç numarası ... olup, bu sayaçtan kaynaklanan elektrik tüketim bedeli olan 11.746,04 TL"nin kendisi tarafından ödendiğini, takibe konu borcun davalının kiracı olduğu döneme ait olduğunu, davalının kullandığı elektrik bedelini malik sıfatı ile ödemek zorunda kaldığından davalıya rücu etmekte haklı olduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, kiraladığı taşınmazı önceki kiracıdan devralırken hangi elektrik aboneliklerini devir aldığının tutanak ile tespit edildiğini, ... numaralı aboneliğin davalının kiraladığı yere ait olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davanın reddine yönelik olarak verilen karar, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 27/02/2012 tarihli ve 2015/5565 esas, 2016/1800 karar sayılı ilamı ile, Elazığ 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/563 esas sayılı dava dosyasında verilecek kararın, bu dava sonucunu etkileyeceğinden, ilgili dava dosyasının bekletici mesele yapılması gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kabulü ile; itirazın iptaline, takibin devamına, davalının haksız itirazı nedeni ile takip tarihi dikkate alınarak asıl alacak olan 11.746.04 TL üzerinden %40 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş; söz konusu karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında, 01/03/2009 başlangıç tarihli, bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kiralanan taşınmaz iş hanında bulunan 11-12-13 numaralı dükkanlar olup kira sözleşmesinin 5. maddesinde elektrik, su, yakıt giderleri vs giderlerin kiracıya ait olduğu kararlaştırılmıştır. Davacı kiraya veren, davalı hakkında 23.08.2012 tarihinde başlattığı icra takibi ile, ... nolu elektrik tesisatı borcuna ait 11.746,04 TL alacağın tahsilini talep etmiş, takibe yasal süresi içinde itiraz eden davalı ise; ilgili tesisat numaralı abonelik nedeniyle kiraya verene herhangi bir borcunun bulunmadığını belirtmiştir. Davalı aynı itirazlarını itirazın iptali konusunda açılan işbu davada da yineleyerek, taraflar arasında görülen Elazığ 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/563 esas sayılı dava dosyasında da bahse konu elektrik tesisatı borcunun kendisine ait olmadığının tespit edildiğini bildirmiştir.
Mahkemece, bekletici mesele yapılarak kesinleşmesi beklenilen Elazığ 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/563 esas 2017/1271 karar sayılı dosyanın incelenmesinde; kiracının 3.490 $ depozito bedelinin tahsilini talep ettiği, kiraya verenin ise kiracının, kiralananı kullandığı döneme ait elektrik tüketim bedelini ödemediği bu nedenle de depozito bedelinin alacaklarını karşılamadığını beyanla davanın reddini savunduğu, mahkemece davaya konu ... tesisat numaralı aboneliğe ait 11.746,04 TL elektrik borcundan kiracının sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği ve hükmün Dairemizce 25/09/2019 tarihli ve 2018/1655 esas 2019/7092 karar sayılı ilam ile onanarak, 25/09/2019 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Anılan hüküm (ve gerekçesi) iş bu davada (konusu farklı olsa da) güçlü delil teşkil eder. Böyle bir delilin aksinin de aynı kuvvette başka bir delille kanıtlanması gerekir.
Bu çerçevede, davacının ... nolu elektrik tesisatı borcuna ait 11.746,04 TL alacağın tahsili talebiyle başlattığı takibe yapılan itirazın iptali istemi hakkında; bahsi geçen ilam ile, davalı kiracının sorumluluğu bulunmadığı anlaşıldığından, güçlü delil niteliğindeki işbu ilama aykırı olacak şekilde karar verilemeyeceği gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yetersiz ve eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK’ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK’nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.