MAHKEMESİ : İstanbul 2. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2013
NUMARASI : 2013/309-2013/1155


Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayetin davasının yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Şikayetçi vekili, İstanbul 21. İcra Müdürlüğü"nün 2008/33292 E. sayılı takibinde müvekkilinin borçlu olduğunu ancak vesayet altına alındığı halde tebligatların vasi yerine müvekkiline yapılmasının usulsüz olduğunu, sıra cetvelinde 2. sırada bulunan takip alacaklısının haczinin ilk sıradakinden daha evvel olduğu halde sıra cetvelinde 2. sıraya konulmasının hatalı olduğunu, 4 ve 5. sıradaki takilerde ödeme emri tebliğ tarihlerinin yazılı olmadığını, ayrıca ilk sıra alacaklısı aleyhine açtıkları menfi tespit davasında satıştan elde edilecek paranın alacaklıya ödenmemesi yönünde verilen tedbir kararına rağmen sıra cetvelinin düzenlenmesinin yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek, yeniden sıra cetveli yapılmasını talep ve şikayet etmiştir.
Şikayet olunan vekili, takip borçlusu olan şikayetçinin sıra cetveline itiraz hakkı olmadığını, tedbir kararının infazı için teminat da yatırılmadığını savunarak, şikayetin reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; şikayetçinin takip dosyasında borçlu olup sıra cetveline itiraz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle, şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK"nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.