Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6150 Esas 2019/12156 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 1,92 promil alkollü olduğu halde idaresindeki ...plakalı araçla üç şeritli tek yönlü yolda seyir halinde iken, ..."in idaresindeki servis otobüsünin soluna orta şeride geçerek camdan konuşmak ve sıkıştırmak suretiyle otobüs sürücüsüne sataştığı, araçlar bu şekilde iyice yavaşlamış halde seyrederken arkadan gelen ... "in idaresindeki tırın servis otobüsüne arkadan çarpması sonucu otobüsün sağdan yol dışına çıktığı, geriden gelen katılan ..."nun idaresindeki aracın bu araçlara çarpmamak için en sol şeride geçtiği esnada aracının sağ yan kısmı ile sanığın aracının sol yan kısmına sürttüğü, ayrıca katılan ..."nün idaresindeki araca arkadan gelen ..."ın idaresindeki tırın ön kısmı ile çarptığı, kaza neticesinde katılanların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin olayda arkadan çarpan tırların kusurlu olduğu, sanığın alkollü olmasının kusurlu olduğu anlamına gelmeyeceği, yolun ağır vasıtaların kullanımına kapalı olduğu, azami hız limitinin 60 km olduğu, tırların hız kesmeden gelerek öndekilere çarptığına ilişkin ve sair yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın 1,92 promil alkollü halde idaresindeki otomobille seyir halinde iken asli kusurlu olarak kazaya sebep olduğu olayda, sanık yönünden bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun ve hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.