Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Tespit


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde vizeye tabi geçici işçi olarak çalışıyor gösterilmesine karşın çalışmasının tüm yıla yayıldığını belirterek, işyerinde uygulanan Toplu İş Sözleşmesi hükümleri de nazara alınarak davalı kurumdaki boş kadroların ve davacının daimi işçi statüsünün tespiti ve davacının boş kadroda çalışmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu talep nazara alındığında davanın idari yargıda görülmesi gerektiği savunmuştur.
Mahkemece; kadro tahsisi işleminin idari bir işlem olarak değerlendirilmesi gerektiği ve bu nedenle uyuşmazlığın çözüm yerinin idari yargı olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1 inci maddesine göre, iş mahkemelerinin görevi “İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya iş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesi”dir. İşçi sıfatını taşımayan kişinin talepleriyle ilgili davanın, iş mahkemesi yerine genel görevli mahkemelerde görülmesi gerekir.
Somut uyuşmazlıkta; talep kapsamı nazara alındığında, davacı tarafça davacı için bir kadro tahsisi talep edilmemektedir. Keza davacının kadrolu çalıştırılmasına dair bir talebinin idari işlemle reddi gibi durum da söz konusu olmadığından, idarenin düzenleyici işleminin iptali de istenmemektedir. Davacı taraf davalı idarede yer alan boş kadroların tespitini ve tespiti yapılan boş kadroda çalışmasına karar verilmesini talep etmektedir. Söz konusu talep iş sözleşmesine dayanmakta ve davacı, davalı tarafın iş mevzuatı ve iş sözleşmesi kapsamına aykırı olduğunu ileri sürdüğü işlemini davaya konu etmektedir. Yukarıda değinilen yasal düzenlemeler karşısında dava adli yargı, adli yargı içerisinde de iş mahkemesinin görevi kapsamında kalmaktadır. Şu halde Mahkemece yargı yolunun caiz olmadığından bahisle verilen görevsizlik kararı hatalıdır.
Uyuşmazlığın esası değerlendirildiğinde ise, davacı ilk olarak davalı idarede yer alan boş kadroların tespitini talep etmektedir ki; bu talep maddi bir olgunun tespitini içermektedir. HMK 106/3 maddesine göre maddi vakıalar tek başlarına tespit davasının konusunu oluşturamaz. Davacı ikinci olarak var olduğunu ileri sürdüğü boş kadroda çalışmasına karar verilmesini talep etmektedir. Mahkemece işverenin yönetim hakkını kısıtlayacak karar verilmesi mümkün olmadığı gibi ve bizzat işveren yerine geçerek işlem tesis etmesi de mümkün değildir. Bu tespitler karşısında davanın esastan reddi yerine yargı yolunun caiz olmadığından bahisle görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.