Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4264 Esas 2019/12150 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4264
Karar No: 2019/12150
Karar Tarihi: 24.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4264 Esas 2019/12150 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir servis otobüsü ile kavşağa girerken kendisine kırmızı ışık yanarken giren ve kontrolsüzce kavşağa giren bir araçla çarpıştı. Taksirle yaralama suçundan mahkum edildi. Katılanın kalıcı sakatlık halinde olduğu ve sanığın sürücü belgesinin geri alınması gerektiği belirtildi. Ancak temyizde, TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılamayacağına dikkat çekildi. Bu nedenle, hükmün CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunmaktadır. Kanun maddeleri ise şöyle sıralanmıştır: TCK'nın 89/4, 62, 51/1, 3, 7, 8. maddeleri ve CMUK'un 231, 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/4264 E. , 2019/12150 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1, 3, 7, 8. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki servis otobüsü ile kendisine sarı fasılalı ışık yanarken kavşağa girdiği sırada, sağdaki yoldan gelen ve kendisine kırmızı fasılalı ışık yanmasına karşın durmadan kontrolsüzce kavşağa giriş yapan katılanın aracıyla çarpıştığı olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilini cezanın az olduğu, hukuk mahkemesince alınan rapora göre katılanda kalıcı sakatlık halinin olduğu, TCK"nın 62. maddesinin uygulanmaması gerektiği, sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin, sanığın ise kusurunun olmadığı, katılan ..."ın zararlarının araç sigortasız olduğu için güvence hesabından ödendiği, CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan ""sanığın amaç ve saiki" ibarelerinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.