Suç eşyasını bilerek satın alma suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 165/1, 62 ve 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca 3.000.00 ve 80.00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/09/2016 tarihli ve 2016/461-555 sayılı karar aleyhine ... Bakanlığınca verilen 15/03/2017 gün ve 94660652-105-33-2377-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/03/2017 gün ve 2017/18830 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, mahkemece sanığın 07/09/2016 tarihinde yapılan duruşmaya geldiği, esas hakkında savunmasının ve son sözünün sorulduğu görülmüş ise de, kovuşturma aşamasında iddianame kendisine okunmak suretiyle savunmasının tespit edilmediğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 195. maddesindeki istisnai durumlar dışında sanığın savunması alınmadan mahkûmiyet hükmü kurulmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, 07.09.2016 tarihli son duruşmaya gelen sanığa mahkemece esas hakkındaki savunması ve son sözünün sorulduğu anlaşılmakla birlikte; kovuşturma aşamasında iddianame kendisine okunup, yasal hakları hatırlatılmayan sanığın, savunması alınmadan hükümlülüğüne karar verilerek 5271 sayılı CMK"nın 147, 191, 193 ve 195. maddelerine aykırı davranılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (MERSİN) 8. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 07.09.2016 gün ve 2016/ 461 E., 2016/555 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 26.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.