Özel belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/4749 Esas 2017/10870 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : -Sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından hükümlülük,
-Sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük,

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanık ..."un özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek istemin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanıkların başkasına ait kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükümlere yönelik temyizlerine gelince:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, sanık ..."un kredi kartının kötüye kullanılması, diğer sanığın ise kredi kartının kötüye kullanılması ve özel belgede sahtecilik suçlarının oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, sübuta yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanık ..."nun özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyizinin incelenmesinde:
a) Özel belgede sahtecilik suçuna esas alınan teslimat detayına sahte imza attığı anlaşılan diğer sanığın suçuna iştirak ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, yeterli, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
b) Kabule göre de; sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin isteminin hürriyeti bağlayıcı cezanın 5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinde düzenlenen adli para cezasına veya seçenek yaptırımlara çevrilmesi ve erteleme taleplerini de kapsadığı halde, hükümde bu konularda bir karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.