22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/34835 Karar No: 2018/15386 Karar Tarihi: 20.06.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/34835 Esas 2018/15386 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/34835 E. , 2018/15386 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin ... şubesi olarak faaliyet gösteren ... isimli işletmede 2010 yılının 4. ayı ile 2011 yılının 4. ayı arasında olan ilk sezonda soğuk şefi olarak, 2011 yılı sezonunda kahvaltı şefi, 2012 yılı sezonunda tekrar soğuk şefi olarak haftanın 6 günü saat 08:00 ile 21:00-22:00 arasında çalıştığını öne sürerek fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma hesabı konusu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Somut olayda davacının en son soğuk şefi olarak davalı otelde çalıştığı, davalının Kasım- Nisan arası dönemde kış sezonu olması sebebiyle otelin kapalı olduğu, bu dönemde fazla çalışma yapılamayacağı savunması dikkate alınmaksızın, 01.04.2010- 31.03.2011 arası ilk dönem çalışmasında fazla çalışma ücreti hesabının yapıldığı anlaşılmıştır. İlk dönem bakımından davalı savunmasında geçen dönemlerin sezon olup olmadığı, bu aylarda işyerinin kapalı olup olmadığı konusunda yeniden tanıkların beyanına başvurulmalıdır. Diğer yandan dosyada yer alan 01.04.2011 tarihli el yazılı istifa dilekçesi de davacı asıla gösterilerek dilekçede geçen izin konusunda beyanı alınmalı, söz konusu günlerde izin kullandığının anlaşılması halinde, izinli olduğu dönemler bakımından fazla çalışma yapamayacağı dikkate alınmalıdır. Alınan beyanlar sonrasında ilk dönem için fazla çalışma ücreti talebi yeniden değerlendirilerek sonuca gidilmelidir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.