Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Muhafaza görevini kötüye kullanma
Hüküm : TCK"nın 289/1, 289/1-son cümle ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-03.07.2006 tarihinde haczedilip sanığa yediemin olarak bırakılan mahcuzların kanuni süre içerisinde satışları istenmediği için hacizlerin kalktığı ve sanığın yedieminlik görevinin son bulduğu gözetilerek suçun kanuni unsurları oluşmadığından beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a- Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ile ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle açıklanan hükmün kanuni gerekçesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yapılan atıfla yetinilerek hüküm kurulması suretiyle, Anayasanın 141, CMK"nın 34, 230. maddelerine muhalefet edilmesi,
b- Sanığa atılı muhafaza görevini kötüye kullanma suçu için 5237 sayılı TCK’nın 289. maddesinde “üç aydan iki yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adli para cezası” yaptırımlarının, her ikisinin de birlikte öngörüldüğü, kanunda hapisle birlikte öngörülen adli para cezasının gün sayısının alt sınırının gösterilmediği hallerde aynı Kanunun 52/1. maddesi gereğince alt sınırın beş gün olduğu dikkate alındığında, sanık hakkında alt sınırdan hapis cezası belirlendiği halde, adli para cezası ile ilgili temel ceza belirlenirken, aynı gerekçeyle alt sınırdan uzaklaşılıp 90 gün karşılığı adli para cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
c- TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.