Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4620 Esas 2019/12133 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4620
Karar No: 2019/12133
Karar Tarihi: 23.12.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4620 Esas 2019/12133 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanık, yerleşim yeri içinde seyir halindeyken başka bir aracın solundan gelen araçla çarpıştı ve iki kişinin nitelikli yaralanmasına neden oldu. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğunu kabul ederek uzun süreli hapis cezası verdi. Ancak, adli para cezasına çevrilemeyeceğine dair TCK 50/4 maddesi uyarınca, hapis cezasının paraya çevrilmemesi kararlaştırıldı. Temyiz eden tarafın itirazları reddedilerek karar onandı. Kanun maddeleri olarak TCK 89/4, 22/3, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 ve 5275 sayılı Yasanın 106. maddeleri geçmektedir.
12. Ceza Dairesi         2019/4620 E.  ,  2019/12133 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. ve 5275 sayılı Yasanın 106. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya içeriğine göre; sanık ...’ın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, iki şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, düz, eğimli, aydınlatmalı yolda, saat 17:55 sıralarında seyir halindeyken dört yönlü kavşağa geldiğinde seyir istikametine göre solundan gelmekte olan sanık ...’ın idaresindeki araçla asli kusurlu olarak çarpışması şeklinde meydana gelen ve iki kişinin nitelikli yaralanması ile neticelenen olayda;
    TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur tayinine, aracı kullananın sanık ... olmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.