Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3582 Esas 2016/2000 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3582
Karar No: 2016/2000
Karar Tarihi: 01.03.2016

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3582 Esas 2016/2000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçu işlediği gerekçesiyle verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirmiş ve suça sürüklenen çocuklarla ilgili temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, hükmedilen ceza miktarlarına yapılan indirimde kanun maddelerinin yanlış uygulandığı belirlenmiş ve mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir. Bu noktada, cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri arasındaki farkı göz önünde bulundurarak, fail lehine olan kanun hükmünün uygulanması ve bu uygulamanın kararda belirtilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1, 103/3, 103/6, 43, 31/2, 62 ve 7/2 maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2015/3582 E. , 2016/2000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Hükmedilen ceza miktarları nazara alınıp suça sürüklenen çocuk ... müdafiin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Suça sürüklenen çocuklar ... ile ... haklarında 5237 sayılı TCK’nın 103/1, 103/3, 103/6 ve 43. maddeleri gereğince hükmedilen 16 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanunun 31/2. maddesi uyarınca indirim yapılırken verilecek hapis cezasının 31/2. maddesinin son cümlesi uyarınca 7 yıldan fazla olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde 8 yıl 22 gün hapis cezası belirlenmesi ve bu ceza üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca indirim yapılarak sonuç hapis cezalarının 5 yıl 10 ay yerine 6 yıl 8 ay 18 gün olarak fazla belirlenmesi, Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.