Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/4841 Esas 2017/7501 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4841
Karar No: 2017/7501

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/4841 Esas 2017/7501 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, apartmanın ortak alanlarını kiraya vererek sebepsiz zenginleşmiştir. Davacı, davalının şirkete kiraladığı alandan asgari ücret tarifesinden daha fazla bir bedel talep etmektedir. Ancak dava 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-1. Maddesi’nden kaynaklanmamaktadır ve asliye hukuk mahkemesinde görülmelidir. Mahkeme, dava şartı yokluğu sebebiyle usulden reddetmiştir. Yapılan temyiz davacı lehine sonuçlanmıştır.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-1. Maddesi’ne göre, kanunun uygulanmasından doğacak anlaşmazlıklar sulh mahkemelerinde çözümlenir. Aynı kanunun 19. Maddesi’nde ise, anagayrimenkulün bakımı, korunması ve zarardan sorumluluk başlığı altında düzenleme yapılmıştır. Buna göre, her kat maliki anagayrimenkule ve diğer bağımsız bölümlere, kusuru ile verdiği zarardan dolayı diğer kat maliklerine karşı sorumludur. Kanunun görev alanı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 2. maddesi ve 4. maddesi ile belirtilmiştir.

20. Hukuk Dairesi 2017/4841 E. , 2017/7501 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, yıllarca apartmana ait olan ortak alanları kullanmak ve kiraya vermek suretiyle sebepsiz zenginleşen ve kiraya verip kira geliri elde eden davalıdan dava dışı şirkete kiraladığı tarih olan 01/05/2009 tarihinden başlamak üzere kira bedeli olan 450,00.-TL üzerinden fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 15.000,00.-TL tazminatın işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece dava 5711 sayılı Kanunla değişik 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19/2 son ve 16. maddesinden kaynaklanmakta olup aynı Kanunun Ek madde 1 uyarınca görevli mahkeme ... Sulh Hukuk Mahkemeleri olduğundan davanın 6100 sayılı HMK"nın 114/1-c ve 115/2 madde uyarınca dava şartı yokluğu sebebiyle usulden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 2. maddesi asliye hukuk mahkemelerinin, 4. maddesi de sulh hukuk mahkemelerinin görev alanını belirlemektedir. 4. maddenin (ç) bendi “Bu Kanun ile diğer kanunların, sulh hukuk mahkemesi veya sulh hukuk hakimini görevlendirdiği davaları, görürler” şeklindedir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun Ek-1. maddesi “Bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlık sulh mahkemelerinde çözümlenir” hükmünü içermektedir. 19. maddesi "Anagayrimenkulün bakımı, korunması ve zarardan sorumluluk" başlığıyla düzenlenmiş, son fıkrasında “Her kat maliki anagayrimenkule ve diğer bağımsız bölümlere, kusuru ile verdiği zarardan dolayı diğer kat maliklerine karşı sorumludur” hükmü getirilmiştir.
Somut olayda, davanın, davalının maliki olduğu 2 adet dükkanı ortak mahal olan otoparkla birleştirmek sureti ile kiraya verip sebepsiz zenginleştiği iddiası ile açılan ecrimisil (haksız işgal tazminatı) davası olduğu, müdahalenin men"i isteminde bulunulmadığı dolayısı ile 634 sayılı Kanundan kaynaklanmadığı anlaşılmaktadır. O halde, ecrimisile ilişkin uyuşmazlığın asliye hukuk mahkemesinde görülüp, sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 10/10/2017 günü oybirliği ile karar verildi.