Hakaret - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3692 Esas 2018/4093 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3692
Karar No: 2018/4093
Karar Tarihi: 21.03.2018

Hakaret - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3692 Esas 2018/4093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

18. Ceza Dairesi tarafından görülen bir davada, sanığa hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş. Ancak katılanın kamu görevlisi sayılıp sayılmayacağı konusunda yasal bir değerlendirme yapılmadığı belirtilmiş. Tehdit suçundan ise beraat kararı verilmiş. Kararda TCK'nin 125/3-a ve 86/3-c maddeleri için ayrıntılı bir değerlendirme yapılmamış ancak TCK'nin 53/1-b maddesi için Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiş. Temyiz incelemesi sonucunda sanık lehine herhangi bir neden bulunmadığından kararın esastan reddedildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 125/3-a, 86/3-c ve 53/1-b maddeleri kararda geçmektedir. TCK'nin 125/3-a maddesi, kamu görevlisine görevi sırasında hakaret etmek suçunu, 86/3-c maddesi ise kamu görevlisine görevi sırasında tehdit suçunu düzenlemektedir. TCK'nin 53/1-b maddesi ise tekerrür durumunda cezanın belirlenmesi ile ilgilidir.

18. Ceza Dairesi 2016/3692 E. , 2018/4093 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve O Yer Cumhuriyet Savcısının kasten yaralama ve hakaret suçlarına yönelik temyizinin aleyhe olmadığı belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1- Sanığa yükletilen kasten yaralama ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Katılanın kamu görevlisi sayılıp sayılmayacağı hususu araştırılarak, sonucuna göre TCK’nın 125/3-a ve 86/3-c maddelerinin uygulanma olanağı değerlendirilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Tekerrür hükümleri tatbik edilirken en ağır cezayı içeren hükümlülüğün yanı sıra, tekerrüre esas olmayan kesin nitelikteki ilamlar da kararda gösterilmiş ise de, bu hususun ve TCK’nın 53/1-b maddesine yönelik Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E-2015/85 K. sayılı iptal kararının infaz aşamasında re’sen dikkate alınabileceği,
2- Tehdit suçundan verilen beraat kararının da usul ve yasaya uygun olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... ile O Yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 21.03.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.