Adalet Bakanlığı"nın, 28.07.2016 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasına dair Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06/07/2015 tarihli ve 2015/1091 esas, 2015/1186 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 02/09/2016 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 04/03/2012 tarihinde işlediği iddia edilen “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçuna ilişkin olarak Ankara 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 07/01/2013 tarihli ve 2012/883 esas, 2013/1 sayılı kararı ile 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği,
2- Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının ihbar edilmesi üzerine yargılamaya devam edilerek Ankara 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/11/2013 tarihli ve 2013/1152 esas, 2013/1546 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddesi gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
3- Ancak daha sonra sanığın 24/04/2014 tarihinde işlediği iddia edilen “tehdit” suçuna ilişkin olarak Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/04/2015 tarih 2014/578 esas ve 2015/266 sayılı kararının kesinleşmesi üzerine, hükmün açıklanma koşullarının oluştuğundan bahisle mahkemesine ihbar yazısı gönderildiği,
4- Bunun üzerine, sanığın 26/11/2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5 yıllık denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlemiş olduğundan bahisle, Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06/07/2015 tarihli ve 2015/1091 esas, 2015/1186 sayılı kararı ile hükmün açıklanarak sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddesi gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve kararın temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19/09/2008 tarihli ve 2008/12198 esas, 2008/9890 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. fıkrasında yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, mahkemece duruşma açılmasını müteakip, sanığın celp edilmesi, varsa diyecekleri sorulup, anılan fıkra uyarınca değerlendirme yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, sanığın savunması alınmadan karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06/07/2015 tarihli ve 2015/1091 esas, 2015/1186 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Yokluğunda verilen 06/07/2015 tarihli kararın sanığın mernis adresine tebliğe çıkarıldığı ve adresin kapalı olması nedeniyle 04.08.2015 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre mahalle muhtarına tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmış ise de, 26.11.2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin yargılama esnasında sanığın 25.09.2013 tarihli savunması esnasında bildirdiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının da 18.12.2013 tarihinde usulüne uygun olarak babası ...’e tebliğ edildiği “...” adresinin sanığın dosya kapsamında bilinen kendi beyan ettiği son adresi olduğu ve Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinde yer alan, ""(1) Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartiyle her yerde tebligat yapılması caizdir. (2) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." şeklindeki düzenlemeye göre öncelikle bu adrese tebliğ edilmesi gerektiği cihetle, kararın kesinleşmediği anlaşılmıştır.
5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 1. fıkrasına göre, ancak temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar ya da hükümler hakkında kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceğinden, kanun yararına bozma talebi bu aşamada yerinde değildir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına dair Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06/07/2015 tarihli ve 2015/1091 esas, 2015/1186 sayılı kararına ilişkin bu aşamada yerinde görülmeyen kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 01.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.