Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/18454 Esas 2019/9242 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43/1, 62, 52/2, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm; katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan şirkete ait kuyumcuda tezgahtar olarak çalışan sanığın, işyeri yetkililerinin bilgi ve rızası dışında iş yerinden almış olduğu iki adet yüzüğün pırlantalarını çıkartarak yerlerine değersiz zirkon taşını tanık ...’na taktırmak suretiyle atılı suçu işlediği iddia olunan olayda;
Sanığın savunması, katılan ve tanık beyanları, bilirkişi raporları ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkemece verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiş olup eylemin nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğuna dair tebliğnamedeki düşüceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekili ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında katılan şirkete karşı benzer eylemi nedeniyle Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30/04/2013 tarih, 2013/225 Esas, 2013/302 Karar 03/07/2013 tarihinde kesinleşmiş, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olup söz konusu dosyanın akıbetinin araştırılarak düşme hükmü kurulmuş olması halinde sanığın eylemlerinin bir bütün olarak değerlendirildiğinde zincirleme şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması gerekirken mahkemece yasada öngörülmemiş bir yöntemle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına konu mahkumiyetinin, cezası miktarından mahsubu yoluna gidilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.