12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8903 Karar No: 2019/12118 Karar Tarihi: 23.12.2019
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8903 Esas 2019/12118 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacının, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edildi. Manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun olduğu kabul edildi. Ancak hükmedilen maddi ve manevi tazminata 21/11/2015 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması talebi 21/11/2005 tarihi olarak düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.
12. Ceza Dairesi 2019/8903 E. , 2019/12118 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 48.68 TL maddi, 48.68 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Davalı vekilinin hükme karşı katılma yolu ile temyiz isteminde bulunduğu görülmekle, tebliğnamede davalı vekilinin temyizinin reddedilmesi gerektiğine ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir. Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına neden olan olayın cereyan tarzı, gözaltında kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun olduğu değerlendirilmiştir. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarının hakkaniyete uymadığına ve CMK"nın 142/9 maddesi dikkate alınmadan davacı lehine vekalet ücreti belirlendiğine ilişkin tüm, davacı vekilinin ise hükmedilen tazminat miktarının hak ve nesafete uymadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak; 16/06/2015 tarihli dava dilekçesinde 21/11/2005 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması talep edilmesine karşın, hükmedilen maddi ve manevi tazminata 21/11/2015 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. ve 2. bendinde yer alan “21/11/2015” ibaresinin çıkartılarak, yerine “21/11/2005” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.