Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - cinsel taciz - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/18444 Esas 2019/9236 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, cinsel taciz
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; TCK’nın 155/2, 43/1, 52/2,51. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan katılan sanık ...’un mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan sanık ... müdafii, cinsel taciz suçundan sanık ...’in beraatine ilişkin hüküm katılan sanık ...’un müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün uygulaması sırasında TCK’nın 155/2. maddesi yerine sehven TCK’nın 155/1. maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ...’in sahibi olduğu...Sürücü Kursu isimli iş yerinde 2004 yılından itibaren sekreter olarak çalışan katılan sanık ...’nin 2007-2010 tarihleri arasında kursiyerlerden tahsil etmiş olduğu paraları şirket hesabına geçirmeyerek uhdesinde tuttuğu, ayrıca durumun ortaya çıkmasından sonra sanık ...’in mesaj yoluyla...’yi taciz içerikli mesaj attığı bu şekilde atılı suçları işledikleri iddia edilen olayda;
1-Sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan verilen beraat hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Dosya arasında bulunan vekaletnameye göre, temyizden feragate yetkisi bulunan katılan sanık ...’nin müdafiinin, 30/12/2013 havale tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden feragat ettiğinden, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Sanık ... hakkında atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Sanığın savunması, katılan ve tanıkların beyanları, bilirkişi raporları ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkemece verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmemiş ise de; hapis cezasının kanuni sonucu olan bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesindeki deneme süresinin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde yer alan “1 yıl” ibaresi yerine “1 Yıl 3 ay” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.