Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 19:00 sıralarında, meskun mahalde, aydınlatmanın olduğu, bölünmüş, tek yönlü, üç şeritli, kuru, asfalt yolda, olaydan 2 saat 20 dakika sonra yapılan ölçümde 0,66 promil alkollü olan sanık, yönetimindeki kamyonet ile Ankara yönünden Konya yönüne doğru seyrederken olay yerine geldiğinde, karşıya geçmek için sağ taraftan yola giren müteveffa yaya ...’a sol şeritte aracın ön kısmıyla çarpması sonucu yayanın multipl vücut travması sonucu ani gelişen dolaşım ve solunum durması sonucu öldüğü olayda; Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği ve Adli Tıp uygulamalarına göre kişiden kişiye farklılık göstermekle birlikte alkol oranının her saat ortalama 0,15 promil azaldığının kabulünün gerekeceği; sanığın olaydan yaklaşık 140 dakika sonra yapılan alkol muayenesine göre 0,66 promil alkollü olduğu dikkate alındığında, sanığın kaza anında 100 promilin üstü alkollü olduğunun ve bu alkol miktarıyla güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğinin kabulü gerektiği anlaşılmakla, tebliğnamede bu konuda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen temel cezanın bilinçli taksir dolayısıyla artırılması sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 22/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 ile numaralandırılmış ikinci paragrafında “takdiren 2/5 oranında” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 22/3. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ile hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 23/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.