Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dairemizce verilen 09.09.2019 gün ve 2019/2865 E. 2019/8486 K. sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi;
Sanık ... hakkında Ödemiş (Kapatılan) 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/06/2016 gün ve 2016/243 esas, 2016/356 sayılı kararı ile sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK"nın 179/3-2, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün süresi içinde sanık tarafından temyiz edildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 31/10/2019 tarihli tebliğname ile “Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 09/09/2019 gün ve 2019/2865 Esas-2019/8486 Karar sayılı ilamında, "sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesinde tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceği ve ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının öngörüldüğü, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin yer aldığı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinde ise, yalnızca mükerrirler hakkında tayin olunan özgürlüğü bağlayıcı ceza olan hapis cezalarının ne şekilde infaz edileceği belirtilmiş olup, bu maddede adli para cezasının infazı konusunda her hangi bir düzenlemenin bulunmadığı, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinde adli para cezasının infazı düzenlenmiş olup, bu maddede mükerrirler hakkında hükmolunan adli para cezasının infazına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği, bu durumda, 5237 sayılı TCK"nın 58, 5275 sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında adli para cezasına hükmedildiği için, hükümlülük kararında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimlik serbestlik tedbirinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, "nedenine dayalı olarak, hükümde yer alan" tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasının 7. bendinde yer alan "mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA" karar verildiği görülmüştür.


Temyize konu yerel mahkeme hükmünün 1 yıl hapis cezasından ibaret olmasına karşın Özel Dairenin ilamı içeriğinde, yanılgılı şekilde hükmünün adli para cezasına ilişkin olduğu belirtilerek bu nedenle 5237 sayılı TCK"nın 58, 5275 sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında tekkerrür hükümlerinin uygulanamayacağı kabul edilmiş ve hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme hükmü incelendiğinde, Ödemiş 4. Asliye Ceza Mahkemesince, kendi mahkemesinin 27/04/2015 gün ve 2015/265 Esas-2015/463 Karar sayılı kararıyla TCK"nın 179/3-2, 62, 58. maddeleri uyarınca verilen ve 12/11/2015 tarihinde kesinleşen 1 ay 20 gün hapis cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas kabul edildiği, temyize konu davaya esas teşkil eden suçun TCK"nın 58/1-2. maddesinde belirtilen süre içerisinde, 24/04/2016 tarihinde, işlendiği, yukarıda izah edildiği üzere temyize konu mahkeme kararının neticeten 1 yıl hapis cezasından ibaret olduğu, kısacası sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanmasının yasal koşullarının mevcut olduğu anlaşılmıştır.
Yukarıda yapılan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırı bir yön bulunmaması ve tekerrüre esas alınan ilamın doğru şekilde tespit edilmiş olması karşısında, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 09/09/2019 gün ve 2019/2865 Esas-2019/8486 Karar sayılı ilamının isabetli olmadığı sonucuna varılmıştır.” gerekçesiyle itiraz edildiği anlaşılmakla;
Gereği düşünüldü:
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Dairemizin 09.09.2019 gün ve 2019/2865 E. 2019/8486 K. sayılı Düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
3-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin Ödemiş (Kapatılan) 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/06/2016 tarih 2016/243 esas ve 2016/356 karar sayılı kararı, sanığın temyizi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı üzerine yeniden incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın,bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.