Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3593 Esas 2017/3799 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1...Temizlik Ltd. unvanlı şirketin ortağı olan sanık ... "in 2006 yılında sahte fatura düzenlediği iddia olunan davada, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sahte düzenlendiği iddia olunan faturaların dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında;gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suça konu fatura aslı ya da onaylı suretlerinin temin edilip, duruşmada incelenmesi, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi,denetime olanak verecek şekilde dosya arasında bulundurulması, diğer ortak ..."in aynı zamanda 27.8.2003 tarihinden itibaren yirmi yıllığına şirket müdürlüğüne seçildiğine dair Ticaret Sicil Memurluğu yazısı yanında sanık ..."nın savunmasında; cezaevinde olduğu dönemde, kardeşi / sanık ..."ın kendisinden vekalet istediğini, vermiş olduğu vekaletnameye istinaden birçok usulsüz işlem yaptığını,dava konusu faturaları kendisinin düzenlemediğini savunması, diğer taraftan davaya konu şirketin 02/03/2005 tarihli hisse devri sözleşmesi ile ... isimli şahıslara devrinin muvazaalı olduğunun tespitiyle mahkeme kararı ile iptal edilmesi karşısında; sanığın cezai sorumluluğunun kuşkuya yer vermeyecek biçimde tespiti için, Keskin Belediye Başkanlığı adına düzenlenen faturaların kim tarafından düzenlendiği, faturalar üzerindeki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı hususlarında yeterli inceleme ve araştırma yapılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yetinilerek yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Düzenlenen son fatura tarihi olan 09.10.2006 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2006 şeklinde eksik olarak gösterilmesi,
3-Kabule göre;
a)2006 takvim yılı içerisinde farklı tarihlerde birden fazla sahte fatura düzenlendiğinin iddia olunması ,bu halde sanığın eyleminin zincirleme biçimde işlendiği ve cezasının TCK"nın 43. maddesi ile artırılması gerektiği cihetle, fatura tarihleri tespit edilerek sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.