Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11030 Esas 2019/12102 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11030
Karar No: 2019/12102
Karar Tarihi: 23.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11030 Esas 2019/12102 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçu nedeniyle mahkum edildi. Ancak daha sonra nitelikli kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle tekrar yargılandı ve mahkumiyetine karar verildi. Bu nedenle, önceki hükmün açıklanması gerektiğine karar verildi. Ancak sanığın savunma hakkı kısıtlandığından, hüküm bozuldu. Kanun maddeleri TCK'nın 89/4, 22/3 ve 62, CMK'nın 231/5. ve 11. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2019/11030 E. , 2019/12102 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince açıklanan; TCK’nın 89/4, 22/3, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/4, 62, 22/3. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.04.2010 tarihli ve 2008/500 esas, 2010/408 karar sayılı kararının 25.05.2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 20.10.2012 tarihinde TCK"nın 86/3-a-e. maddesinde tanımlanan nitelikli kasten yaralama suçunu işlediği ve Nazilli 3. Sulh Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 14.04.2016 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Nazilli 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 13.06.2016 tarihli ve 2016/362 Esas, 2016/399 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa gelmediği takdirde hakkındaki hükmün açıklanacağına yönelik davetiye tebliği sağlanmadan veya savunması alınmadan, CMK"nın 195. maddesine göre yapılan tebliğe rağmen gelmeyen sanığın yokluğunda hakkında verilen hükmün açıklanmasına karar verilerek savunma hakkının kısıtlanmak suretiyle CMK"nın 193. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5230 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sair yönler incelemeksizin, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.