Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/37130 Esas 2015/8096 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : .ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, harcırah, izin ücreti, ikramiye, yakacak yardımı, giyecek yardımı ile taşıma yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, bozmaya uyarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olup, her ne kadar mahkemece davalı vekilinin temyiz talebi, 23/05/2014 tarih ve 2012/486 E – 2014/176 K sayılı ek kararla süreden reddedilmişse de mahkemece duruşmada tefhim edilen hüküm özetinin (kısa kararın) gerekçe içermediği, tefhimin HMK.nun 321 maddesine uygun olmadığı, bu nedenle temyiz süresinin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlaması gerektiği, gerekçeli kararın tebliğ tarihine göre davalı vekilinin temyiz talebinin süresinde olduğu bu nedenle mahkemece verilen ek kararın hatalı olduğu anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz talebinin süreden reddine dair mahkemece verilen 23/05/2014 tarih ve 2012/486 E – 2014/176 K sayılı EK KARARIN KALDIRILMASINA, karar verildi;
Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 25/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.