Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/4999 Esas 2015/19116 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, .. İli ... İlçesi . . . 2661 ada 4 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Aynı kamulaştırma kapsamı içinde kalan ve Dairemizce incelenen ( Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2012/730 Esas-2014/364 Karar, Dairemizin 2014/9400 Esas-2014/14905 Karar sayılı dosyası) kamulaştırma bedelinin tespit ve tesciline ilişkin dava dosyasında yer alan aynı mahaldeki 2693 ada 1 parsel için 07.12.2012 dava tarihi itibariyle metrekaresine 1.070,00 TL değer tespit edilmiş bu değer Dairemizce de kabul edilmiştir. Aynı emsalle karşılaştırma yapıldığı halde dava konusu taşınmaz için aynı tarih itibariyle 798,00 TL değer belirlendiği anlaşılmış olmakla birbirine yakın bu taşınmazlar arasında farklılığın sebepleri araştırılarak söz konusu parseller için tespit edilen bedelden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2-2942 sayılı Yasa"nın 4650 sayılı Yasa ile değişik 11. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi gereği emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmazın emsalle karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Buna göre emsalin 2012 yılı itibariyle emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerinin ilgili belediye başkanlığından getirtilerek karşılaştırılması ve değerlendirmeye esas alınan oranlar fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişkinin giderilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Dava konusu taşınmaza somut emsal alınarak incelenen emsalin imar parseli, dava konusu taşınmazın bu nitelikte olmaması halinde, dava konusu taşınmazın yapılacak karşılaştırmadan sonra bulunacak değerinden, İmar Yasası"nın 18.maddesinin 2. fıkrası gözetilerek, düzenleme ortaklık payına tekabül edecek oranda indirim yapılması gerekebileceği dikkate alınarak somut emsal

olarak değerlendirilen taşınmazın satış tarihi dava konusu taşınmazın ise değerlendirme tarihi itibariyle imar düzenlemesi sonucu meydana gelen imar parseli olup olmadığının, imar parseli ise düzenleme ortaklık payının düşülüp düşülmediğinin, düşülmüş ise oranının belediye imar ve tapu müdürlüklerinden sorularak ve tedavüllü tapu kayıtları getirtilerek somut emsalin imar veya kadastro parseli olup olmadığı denetlenerek bir karar verilmesi gerekirken her iki taşınmazı imar parseli kabul eden rapor denetlenmeden hüküm kurulmuş olması,
4-Dava konusu taşınmaz için acele elkoyma dosyasında tespit edilen ve davalılara ödenmesine karar verilen bedel 5.628.515 TL olup, mahkemece hükmedilen 7.242.903,30 TL arasındaki fark bedel 1.614.388 TL olmasına rağmen hükümde 1.654.388 TL olarak yazılmış olması,
5-Acele el koyma dosyasında yatırılan bedel dışındaki fark bedel olan 1.614.388TL nin dava tarihinden itibaren 4 aylık sürenin bittiği tarih olan 08.04.2013 tarihinden karar tarihi olan 13.10.2014 tarihine kadar hesaplanacak faizine hükmedilmesi gerekirken, 959.117 TL"nin 07.04.2013 tarihden 16.06.2014 tarihine kadar hesaplatılan faizinin bankaya depo ettirilip infazda tereddüt yaratacak ve mükerrer ödemeye sebep olacak şekilde 1.614.388 TL"nin işlemiş nemasıyla birlikte davalılara ödenmesine ve ayrıca bu bedele dava tarihinden itibaren 4 aylık sürenin bittiği 04.12.2013 tarihinden itibaren karar tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi,

Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 24.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.