Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, Türk Ceza Kanununun 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.09.2011 tarihli ve 2010/40 esas, 2011/592 sayılı kararının 28.11.2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 26.04.2013 tarihinde hakaret suçunu işlediği ve Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 28.05.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemenin 23.06.2015 tarihli ve 2015/568 esas, 2015/626 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Olay günü sanığın sevk ve idaresinde bulunan araç ile seyir halinde iken dosyada mevcut rapora göre 400 promil alkollü vaziyette olmasının da etkisiyle şerit ihlali yaparak; kendi şeridinde sevk ve idaresindeki araç ile yanında oğlu olan katılan ... ile birlikte seyreden katılan ..."in kullandığı araca çarptığı, meydana gelen trafik kazasında dosyada mevcut kati doktor raporlarına göre katılan ..."in hayati tehlike geçirmeden basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde; katılan ..."nın ise 3. dereceden sağ patella alt uç kırığı yaratacak ve basit tıbbi müdahale ile iyileşmeyecek şekilde yaralanması ile neticelenen trafik kazasında; sanığın tamamen kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİ, ancak;
5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükümlerin, CMK"nın 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde, mahkemece duruşma açılarak, sanık çağrılıp, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine uygun olarak geri bırakılan hükmün açıklanması gerektiği gözetilmeden, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu yazılı şekilde duruşma açılmadan karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.