Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3893 Esas 2019/12080 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3893
Karar No: 2019/12080
Karar Tarihi: 23.12.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3893 Esas 2019/12080 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, koruma tedbirleri nedeniyle davacının tazminat talebidir. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabulüne karar vermiştir. Maddi tazminat olarak 10.120,86 TL ve manevi tazminat olarak da 14.000,00 TL tutarında hüküm verilmiştir. Ancak, kararda bazı hatalar olduğu belirtilmiş ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
1) Maddi tazminatın fazla hesaplanması
Maddi tazminat davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanması gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak daha yüksek bir tutar olan 10.120,86 TL olarak belirlenmiştir.
2) Manevi tazminatın eksik belirlenmesi
Manevi tazminatın belirlenirken, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınması gerekmektedir. Ancak, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayan bir miktar eksik manevi tazminat hükmedilmiştir.
3) Gözaltı ve tutukluluk süresinin mahsup edilmesi
Davacının gözaltı ve tutukluluk süresinin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edil

12. Ceza Dairesi 2019/3893 E. , 2019/12080 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 10.120,86 TL maddi, 14.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 02.06.2003 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "8.513,85" TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak ‘’10.120,86’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
3- Her ne kadar CMK"nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup tazminata engel oluşturmayacak ise de, mahsup edilen sürenin hükmolunacak tazminat miktarının tayininde dikkate alınması gerektiği nazara alındığında, davacının gözaltı ve tutukluluk süresinin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediğinin araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.