Danıştay 13. Daire 2014/5046 Esas 2019/2221 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2014/5046
Karar No:2019/2221


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ: ...
KARŞI TARAF (DAVALI): ...

İSTEMİN KONUSU: ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem ... İlköğretim Okulu kantininin 10/08/2012 tarihinde ihaleye çıkarılmasına dair 06/08/2012 tarih ve 22302 sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; davacının kira sözleşmesiyle 5 yıl süre ile kantini kiraladığı ve kira süresi 1 yıl süre ile uzatıldığı, taraflar arasında ilk kira sözleşmesinde öngörülen kira süresinin sona ermesinden sonra yeni bir kira ilişkisi kurulmadığı, davacının kiracı durumunda olduğunu gösteren bir sözleşme de bulunmadığı, kira süresi dolan davalı idareye ait okul kantinin 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümleri uyarınca kiraya verilmek üzere yeniden ihaleye çıkarılması yolundaki dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, davaya konu kantinin 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümlerine göre girilen ihale sonucu kira sözleşmesi imzalanarak işletildiği, bu sebeple aradaki kira akdinden dolayı idare ile aralarında bir özel hukuk ilişkisi olduğu, kira ilişkisine ilişkin uyuşmazlıklar hakkında 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun'un uygulanması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı idare tarafından, temyiz aşamasında savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'NİN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun'un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.