Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10327 Esas 2021/1693 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10327
Karar No: 2021/1693
Karar Tarihi: 22.02.2021

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10327 Esas 2021/1693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli dolandırıcılık suçundan İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Sanık, istinaf başvurusunda bulundu ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi hükmü esastan reddetti. Sanık, bu kararın temyizi için başvurdu ancak temyiz istemi reddedildi. Bu kararın nedeni ise, beş yıldan az hapis cezaları veya adli para cezaları hakkındaki istinaf başvurularının temyiz edilemeyeceği şeklindeki yasa maddesi gereğince yapıldı. Kanun maddeleri; TCK'nın 158/1-f-son, 62, 52/2-4, 53 ve 58'dir.

15. Ceza Dairesi 2020/10327 E. , 2021/1693 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/05/2017 tarih ve 2015/65 E, 2017/128 K sayılı ilamı ile sanık hakkında TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52/2-4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet hükmüne karşı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi’nin İstinaf başvurusunun esastan red kararına dair temyiz talebinin reddi yönünde 12/06/2020 tarihli ek kararı

Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezaların miktar ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 12/06/2020 tarihli 2017/1672 E, 2017/1821 K sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 22/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.