Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının maddi tazminat talebinin kabülü ile 16.233 TL maddi tazminatın 02.10.2013 tarihinden, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 30.000 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 30.09.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Dairemizce verilen 10.06.2019 tarih ve 2019/457 esas, 2019/6980 sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, davacı vekilinin süresinde yaptığı temyiz isteminin incelenmediği gerekçesi ile itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi:
İncelenen dosyada, davacı vekilinin yokluğundan verilen ve 01.02.2016 tarihinde tebliğ edilen hükme yönelik 02.02.2016 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu ancak 03.01.2019 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınce düzenlenen tebliğnamede sadece davalı vekilinin temyiz istemi hakkında görüş bildirildiği ve dairemizcede 10.06.2019 tarih ve 2019/457 esas, 2019/6980 sayılı kararda davalı vekilinin temyiziyle sınırlı inceleme yapılarak yerel mahkemece verilen hükmün maddi tazminat miktarı yönünden düzeltilerek onanmasına karar verildiği görülmekle:
Gereği düşünüldü:
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- 10.06.2019 tarih ve 2019/457 esas, 2019/6980 karar sayılı DÜZELTİLEREK ONAMA kararının KALDIRILMASINA,
3- Davacının maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, davanın reddi gerektiğine, reddedilen kısım üzerinden vekalet ücreti verilmesi gerektiğine, davacı vekilinin tazminat miktarlarının az olduğuna, tutuklanma tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 15.817.29 TL"nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üstünde olacak şekilde ""16.233""TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
b) Kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının toplamı esas alınarak karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmında yer verilen oranlar üzerinden, nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""15.817.29"" TL"ye indirilmesi ve hükme “Kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmında yer verilen oranlar üzerinden hesaplanan 5.389.90 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ”ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.