10. Ceza Dairesi Esas No: 2013/7020 Karar No: 2017/2140 Karar Tarihi: 29.05.2017
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/7020 Esas 2017/2140 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesinde görülen davadaki sanık, kullanmak için uyuşturucu maddesi bulundurmaktan hüküm giymiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmuştur. Ancak, kanunun ilgili maddesi uyarınca, tedavi sürecinde yeniden uyuşturucu madde kullanmak ya da bulundurmak, tedbirin ihlal nedeni sayılmaktadır. Bu sebeple, sanık ikinci kez suç işlemiştir. Ancak, bu ikinci suç nedeniyle açılan dava, tedavinin uygulandığı süre zarfında işlenen bir suç olduğu için kovuşturma şartını kaybetmiştir. Bu nedenle, CMK'nın 223. maddesi uyarınca davanın düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddesi ise TCK'nın 191. maddesi 5. fıkrasında yer alan, erteleme süresi zarfında tekrar suç işlemenin ihlal nedeni sayılacağına dair hükümdür.
10. Ceza Dairesi 2013/7020 E. , 2017/2140 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Sanığın bu suçu, Adana 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nce 2011/451 esas ve 2011/1615 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2016 tarihli Resmi Gazete ile yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 29/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.