MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜLER : ..., ...
SUÇ : Irza geçme, reşit mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Uyarlama konusunda başkaca karar verilmesine yer olmadığına
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Tevdii

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlüler haklarında reşit mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle 5237 sayılı Kanunun uygulanması talebinin reddine ve 765 sayılı TCK"na göre verilip kesinleşen hükmün lehe olması nedeniyle aynen infazına dair karar usul ve kanuna uygun olduğundan hükümlüler müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kararların ONANMASINA,
Hükümlüler haklarında ırza geçme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya kapsamına göre; lehe kanun değerlendirilmesi yapılırken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılmasının yapıldığı ancak; hükümlüler hakkında 5237 sayılı TCK"nın 102/2, 3-d maddeleri gözetilerek hüküm kurulurken zincirleme biçimde işledikleri nitelikli cinsel saldırı suçu neticesinde gerçekleşen 5237 sayılı TCK"nın 102. maddesinin beşinci fıkrasındaki suçun ağırlaşmış halinin teselsül edemeyeceği, zincirleme biçimde gerçekleşen eylemlerin 102/5. maddeden önceki haller olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi uyarınca yapılacak arttırımın bu maddenin tatbikinden önce bulunan ceza miktarı üzerinden yapıldıktan sonra bulunan arttırım miktarının 102/5. madde gereğince tespit edilen cezaya eklenmesi gerektiği gözetilmeden uygulama yapılması suretiyle hesaplanan fazla ceza miktarı dikkate alınarak 765 sayılı TCK"nın lehe olduğu kabul edilip uyarlama konusunda başkaca karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, hükümlüler müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.