22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/33487 Karar No: 2018/15282 Karar Tarihi: 20.06.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/33487 Esas 2018/15282 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istedi. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verdi. Temyiz talebi üzerine, Yargıtay Kararı'nda davalıların some temyiz itirazlarının yerinde olmadığı belirtildi. Ayrıca mahkeme kararında kıdem tazminatına faiz hükmü verilirken tarih yanlışlığı yapıldığına dikkat çekildi. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi gereği, kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtildi. Bu doğrultuda, kıdem tazminatının temerrüd tarihi olan 15.01.2013 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi olarak belirtilmiştir.
22. Hukuk Dairesi 2015/33487 E. , 2018/15282 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... 10. İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti: Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalıların cevabının özeti: Davalılar, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı tarafça dava dilekçesinde diğer taleplerinin yanısıra kıdem tazminatı yönünden de temerrüt tarihinden itibaren faiz talebinde bulunmasına ve buna göre diğer taleplere 15.01.2013 tarihinden itibaren faize hükmedilmesine rağmen mahkemece verilen kararda kıdem tazminatına fesih tarihi olan 06.10.2012 tarihinden itibaren faize hükmedildiğinin belirtilmesi hatalı olmuştur. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının; 1.bendinin kaldırılarak yerine “Net 1.574,08-TL kıdem tazminatının temerrüd tarihi olan 15.01.2013 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek banka faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 20.06.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.