Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/33499 Esas 2018/15281 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/33499
Karar No: 2018/15281
Karar Tarihi: 20.06.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/33499 Esas 2018/15281 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerindeki haftalık çalışmanın yaklaşık 56 saat olduğu kabul edilerek haftalık ortalama fazla çalışma süresinin 11 saat olduğu ve davacının fazla mesai alacağının hesaplandığı görülmektedir. Ancak, hesaplamada ara dinlenme düşülmemiş olup hafta tatili alacağı için ayrıca hesaplama yapıldığı da gözetilerek 1 saat ara dinlenme düşüldüğünde davacının haftanın altı günü çalışmasının 42 saat olduğu ve kırkbeş saati aşan fazla mesai çalışması bulunmadığı anlaşıldığından fazla mesai alacağının reddi gerekirken kabulüne karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 41, Borçlar Kanunu madde 110.
22. Hukuk Dairesi         2015/33499 E.  ,  2018/15281 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı isteminin özeti:
    Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalının cevabının özeti:
    Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin fazla mesai ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusundadır.
    Dosya içeriğine göre hükme esas alınan bilirkişi raporunda “vardiyaların 8 saat olduğu, bunun dışında vardiya dışı çalışmalarında olduğu dikkate alındığında, davalı işyerindeki haftalık çalışmanın ise yaklaşık 56 saat olduğu kabul edilmiştir. Buna göre haftalık yasal çalışma süresinin tenzili ile haftalık ortalama fazla çalışma süresinin 11 saat olduğu kabul edildiği, hafta tatiline isabet eden gün için hafta tatilinin de ayrıca hesaplandığı dikkate alınarak yedibuçukluk saatlik kısmın düşülerek fazla çalışma hesaplandığı” ifade edilerek davacının fazla mesai alacağının hesaplandığı görülmektedir. Ancak, hesaplamada ara dinlenme düşülmemiş olup hafta tatili alacağı için ayrıca hesaplama yapıldığı da gözetilerek 1 saat ara dinlenme düşüldüğünde davacının haftanın altı günü çalışmasının (8-1=7 saatx6 gün) 42 saat olduğu ve kırkbeş saati aşan fazla mesai çalışması bulunmadığı anlaşıldığından fazla mesai alacağının reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.06.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.