Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/24256 Esas 2020/20752 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/24256
Karar No: 2020/20752
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/24256 Esas 2020/20752 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre ve katılan sanık müdafiinin talebinin uygunluğuna dair inceleme yapılan bir dava sonucunda;
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının niteliğine göre, yalnızca itiraz yolu açık olduğu,
2) Sanık hakkında katılanın yaralama talebine ilişkin verilen cezanın nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olduğu,
3) Sanık hakkında tehdit suçundan beraat, hakaret suçundan ve karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararlarının temyizinde ise, temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından hükümlerin onanması sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, TCK'nın 129/3 ve CMK'nın 223/4-c ve TCK'nın 129/3. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2020/24256 E. , 2020/20752 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre ve katılan sanık ... müdafiinin 03/08/2015 tarihli temyiz dilekçesindeki talebinin ... hakkında kurulan hükümlerin yanında ... hakkında kurulan hükümleri de kapsadığı değerlendirilerek, dosya görüşüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının niteliğine göre, karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafii ve katılan ... vekilinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik kasten yaralama eylemine ilişkin verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafii ve katılan ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat ve hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı ile sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarının temyizinde ise;
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve hükme ilişkin uygulama maddelerinin TCK"nın 129/3 ve CMK"nın 223/4-c yerine sadece TCK"nın 129/3. maddesi olarak gösterilmesinin mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Eylemlere, yükletilen suçlara beraat ve karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 21/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.