Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/3354 Esas 2020/2483 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3354
Karar No: 2020/2483
Karar Tarihi: 03.03.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/3354 Esas 2020/2483 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sakarya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir rücuen tazminat davasında, istinaf başvurusunun reddedilmesi sonucu davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edildi. Mahkeme, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında karar verebileceği gibi Yargıtay tarafından da reddedilebileceğini belirtti. Kararda, 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi ve 6763 Sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1'in dikkate alınarak kesinlik sınırının 2018 yılı için 47.530,00 TL olduğu ve bu sınırın altında kalan tutarların temyize konu edilemeyeceği vurgulandı. Kanun maddeleri de açıklayıcı bir şekilde belirtildi.

17. Hukuk Dairesi 2018/3354 E. , 2020/2483 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sakarya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL’dir.
Davacı bakımından reddedilen tutarın 42.761,00 TL olması davalı yönünden kabul edilen tutarın 13.229,56 TL olması sebebiyle belirtilen miktarlar için temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı ve davalı vekillerinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ve davalı vekillerinin temyiz isteminin (dilekçesinin) HMK"nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ile davalıya geri verilmesine 03/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.