4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/11787 Karar No: 2021/1895 Karar Tarihi: 25.01.2021
Kişilerin huzur ve sükununu bozma - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11787 Esas 2021/1895 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz ediliyor. Sanıkların suçu, kişilerin huzur ve sükununu bozma ve hakaret olarak belirlenmiş. İlk suç için verilen ceza vermekten vazgeçilmesine, hakaret suçu için ise mahkumiyet kararı verilmiş. Ancak temyiz incelemesi yapıldığında, hakaret suçunda ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmesi gerektiği ancak CMK'nın ilgili maddesinin belirtilmediği için hüküm bozulmuştur. Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu için ise, suçun oluşabilmesi için belirli eylemlerin sürekli ve sırf bu amaçla yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkeme kararında hangi eylemlerin suçu oluşturduğu ve ısrar ögesinin ne şekilde gerçekleştiği açıklanmadığı için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise TCK'nın 123. ve 129/1, CMK'nın 223/4-c maddeleridir.
4. Ceza Dairesi 2020/11787 E. , 2021/1895 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, hakaret HÜKÜMLER : Ceza vermekten vazgeçilmesine, mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1- Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde; Hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi hâlinde, TCK"nın 129/1 ve CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi ve ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilirken hüküm kısmında dayanak kanun maddesi olan CMK"nın 223/4-c maddesinin yazılmaması, Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin ve katılan ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmekle HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, temyiz edilen kararın ilgili kısmının “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresi yerine “CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde değiştirilmek suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2- Sanık ... hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak, Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile korunan hukuki yarar kişi özgürlüğünün korunması ve bireyin, psikolojik ve ruhsal bakımdan rahatsız edilmemesi ve yaşamını sağlıklı bir şekilde sürdürmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu suçun oluşabilmesi için, kanunun metninde yazılı bulunan telefon etme gürültü yapma ya da aynı maksatla hukuka aykırı bir davranışta bulunulması eylemlerinin bir kez yapılmasının yeterli olmadığı, eylemlerin ısrarla tekrarlanması, süreklilik arz etmesi ve sırf kişilerin huzur ve sükununu bozma saiki ile işlenmesi gerekmektedir. Yargılamaya konu somut olayda, sanığın hangi eylemlerinin TCK"nın 123.maddesinde düzenlenen genel ve tamamlayıcı nitelikte olan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu ve suçun unsuru olan ısrar ögesinin ne şekilde gerçekleştiği, sanığın kastının ne şekilde sırf huzur ve sükunu bozma saiki olarak kabul edildiği yöntemince açıklanmadan, yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.