5. Ceza Dairesi Esas No: 2018/419 Karar No: 2020/613 Karar Tarihi: 21.01.2020
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/419 Esas 2020/613 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tefecilik suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanıkların temyiz itirazlarını inceledi. Sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmü yerinde görüldü. Ancak, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine ilişkin hüküm kanuna aykırı olduğu için bozuldu. Suçun işlenmesi ile elde edilen paradan müsadere edilebileceği ancak ödünç para nedeniyle elde edilen kazancın zarar gören kişiye iade edilmesi gerektiği belirtildi. Sanık üzerinde ele geçirilen para, suçun işlenmesiyle elde edilip edilmediği ve mağdura iade edilip edilemeyeceği konusunda araştırma yapılması gerektiği belirtildi. Bu nedenle müsadereye ilişkin hüküm de kanuna aykırı olduğu için bozuldu. Kanunlar: TCK 62, 55/1, 5275/106/3, 6545.
5. Ceza Dairesi 2018/419 E. , 2020/613 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılması sırasında hesap hatası sonucu netice hapis cezasının "2 yıl 1 ay" yerine, "1 yıl 13 ay" olarak eksik belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine hükmolunması, Kanuna aykırı, sanıklar müdafin ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine ilişkin bölümlerin hüküm fıkralarından çıkarılması suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında kurulan müsadere hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 16/12/2008 gün ve 2008/146-235 sayılı Kararı nazara alındığında, tefecilik suçunda ancak el konulmuş olması halinde bu suçun konusunu oluşturan değer niteliğindeki ana paranın TCK"nın 55/1. maddesi uyarınca müsadere edilebileceği, ödünç olarak verilen para nedeniyle elde edilen kazancın zarar gören konumundaki gerçek kişiye, vergi kaybı karşılığının ise Hazineye iade edilmesi gerektiği gözetilerek, sanık ..."ın üzerinde ele geçirilen 15.000 TL"yi 07/09/2011 tarihinde ... plakalı aracın satışından elde ettiğini savunması karşısında, söz konusu paranın suçun işlenmesi ile elde edilip edilmediğinin ve suçun mağduruna iade edilip edilemeyeceğinin, aracın alıcısı ..."in de tanık sıfatıyla beyanı alınarak, karar yerinde tartışılmasından sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde müsadereye hükmolunması, Kanuna aykırı, sanık ... ve müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca müsadereye yönelik hükmün BOZULMASINA 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.