MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet, sanık ... hakkında beraat

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 24.11.2009 gün ve 2009/11-164 Esas, 2009/275 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hüküm fıkrasında kanun yollarının süresi, mercii ve şeklinin CMK"nın 232/6. madde ve fıkrasına uygun olarak ve tereddüte mahal vermeyecek biçimde gösterilmesi gerektiği, somut olayda hükmün sanık ... yönünden yüze karşı verildiği ve hüküm fıkrasında kanun yoluna başvuru süresi olarak “tefhim veya tebliğden itibaren 7 gün içinde verilecek bir dilekçe veya kalemde düzenlenecek temyiz tutanağıyla temyiz yolu açık olarak” ifadesi ile tereddüt oluşturacak şekilde gösterilmesi, sanık ... yönünden ise hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma süresi, mercii ve şeklinin gösterilmemesi nedeniyle sanıkların temyiz itirazlarının süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın hakkındaki beraat kararının gerekçesi dışında temyizde hukuki yararının olmadığı ve gerekçeye yönelik bir temyizin de bulunmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanığın mühür bozma suçundan yapılan yargılamada, aynı yere ilişkin birden fazla kaçak tespit tutanağı düzenlenmesi nedeniyle zincirleme suç kapsamında kalan 23.09.2012 ve 27.07.2012 tarihli eylemleri nedeniyle TCK 203/1, 43. maddeleri uyarınca 3740 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, aynı suç kapsamında kalan 19.10.2012 tarihli tutanaktan ise ayrıca yargılandığı ve 3000 TL adli para cezasına mahkum edildiği, yapılan yargılamada tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK 58/3. maddesi gereğince tekerrür halinde sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik ceza olarak hapis cezasına hükmolunacağının gözetilmediği, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, eleştiri konusu yapılan ve sanığın gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının sanık lehine olması nedeniyle bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından, 19.10.2012 tarihli tutanaktan dolayı yapılan yargılamadan sanığın aldığı cezanın mahsup edilmesi gerektiği yönündeki tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 58/3. maddesi gereğince tekerrür halinde sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik ceza olarak hapis veya adli para cezası öngörülmüşse hapis cezasına hükmolunacağı gözetilmeden adli para cezasına hükmolunması ve sanık hakkında TCK 58. madde hükümlerinin uygulanmaması isabetsizlikleri aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin, artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.