Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/3471 Esas 2017/221 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3471
Karar No: 2017/221
Karar Tarihi: 17.01.2017

Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/3471 Esas 2017/221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak suçundan dolayı mahkumiyet kararı verdi. Ancak, suç adının anlamı yanlış yazılmıştı ve bu hata mahallinde düzeltildi. Sanığın daha önce aynı suçtan mahkum olduğu anlaşıldığı için, tekrar suç işlemesi nedeniyle bu kez cezası artırılmadı. Mahkeme, toplanan delillere dayanarak sanığın suçunu işlediğine karar verdi ve temyiz itirazlarını reddetti. Kararda geçen kanun maddeleri, Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 267/1, 62, 53, 58. maddeleri olarak belirlendi. Bu maddeler, başkasının kimlik bilgilerini kullanma suçunu kapsar ve cezalarını belirler. Kararda ayrıca, sanığın ikinci kez mükerrer olduğu belirtildi ve cezasının arttırılmamasındaki nedeni açıklandı.

16. Ceza Dairesi 2016/3471 E. , 2017/221 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
Hüküm : TCK"nın 268/1 maddesi delaletiyle TCK"nın 267/1, 62,
53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında ve hüküm kurulurken suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş olup; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden ve tekerrüre esas alınan ilamda da TCK"nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesinin uygulanmasına karar verilmemesi kazanılmış hak oluşturmayacağından bu hususların infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.