Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15977 Esas 2022/3078 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... ve müdafii, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız bozulmasını istediği temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." ve aynı Kanunun 301. maddesinin "Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanık ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin; yağma suçuna azmettiren olarak katılmadığına, mağdurun kendilerine borcu olduğuna, aracın bu borca karşılık verildiğine, silahla yağma suçuna ilişkin delil bulunmadığını, soyut beyanlara dayalı mahkumiyet kararı verildiğine, TCK 150/1. maddesinin dikkate alınmamasının yasal olmadığına, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesinin yasal olmadığına, TCK 62. maddesinin tatbik edilmemesi sebeplerinin yeterli olmadığına; sanık ... müdafiinin temyiz isteminin; atılı suçun unsurlarının oluşmadığına, suçun sübut bulduğu kabul edilse dahi olayda kullanıldığı iddia olunan tabancaya ilişkin delil bulunmadığına, müştekinin alkolünün etkisi altında olup beyanlarının dikkate alınamaması gerektiğine, savunma tanıklarının dinlenmeden karar tesis edildiğine, sanık ... ile mağdur arasında hukuki ilişki bulunduğundan eylemin TCK 150. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine, mağdurun soruşturma aşamasında zararının giderildiğine, indirim oranının kovuşturma aşamasındaki indirim oranı dikkate alınarak yapıldığına, TCK 62 maddesinin tatbik edilmemesinin yasal olmadığına; sanık ... müdafiinin temyiz isteminin; yörede hayvan satımlarının genellikle senet alınmadan yapıldığına, sanığın alacağına karşılık arabayı almış olup zorla alınmasının söz konusu olmadığına, müştekinin ...'a olan borcunun 4 yıldır ödenmediğine, aralarında hukuki ilişki bulunduğuna, müştekinin üzerinde bulunduğunu beyan ettiği para miktarının gerçeği yansıtmadığına, yağma suçunun unsurlarının oluşmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; tüm sanıklar, sanık ...’ın mağdur ...'dan alacaklı olduğunu iddia etmiş iseler de; mağdurun söz konusu iddiaları reddettiği, hayvan alım satımından kaynaklandığı iddia edilen borcun suç tarihinden 5-6 yıl öncesine ilişkin olup, söz konusu hayvan alım satımının karşılığı olduğu iddia edilen bedelin 19.000 TL gibi yüksek bir miktar olması ve taraflar arasında herhangi bir yakınlık, akrabalık ilişkisi bulunmadığı halde hiç bir senet vb. yazılı belge düzenlenmemiş olmasının hayatın olağan akışını aykırı olduğu, yine bu 5-6 yıllık süreçte suç tarihine kadar sanıkların alacağın tahsili amacıyla hiç bir resmi girişimde bulunmamaları ve olay günü tesadüfen alacaklı olan mağdur ile karşılaşmalarının da hayatın olağan akışına aykırı olduğu, 28.05.2015 tarihli jandarma araştırma tutanağının sanıkların amcası olan ve tarafsızlığı hususunda şüphe bulunan köy muhtarının beyanlarına dayanılarak hazırlanmış olduğu, kaldı ki tutanak içeriğine göre tanığın mağdurun bir çok şahsa borcu olduğunu duyduğuna, ancak kime ne kadar borcu olduğu hususunda bilgisinin bulunmadığına ilişkin olduğu bu haliyle itibar edilebilir olmadığı, suça konu yağmalanan araç ve para miktarının alacak miktarının üzerinde olduğu hususu da göz önüne alındığında, yerel mahkeme kararında tüm bu hususların tartışılmış olduğu gözetilerek, tebliğnamede sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 150/1. maddesinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi ve tartışılması gerektiği yönünde bozma istemli görüşe iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulaması yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
I-Sanıklar ... ve ... haklarında nitelikli yağma suçundan hükmolunan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Olay günü; mağdurdan yağmalananan 18.700 TL para ile mağdurun kullanımında olan ancak katılan ... ...'ya ait içerisinde yiyecek malzemeleri, televizyon ve bir kaç eşya bulunan araçtan, mağdur ...’ın zararının sanıklar tarafından karşılandığı ancak yağmalanan katılan ... ...'ya ait aracın kolluk görevlilerince yapılan araştırma sonucu hasarlı şekilde katılana teslim edildiği ve katılan ... ...’nin kısmi iade nedeniyle ceza indirimine rızası bulunmadığını beyan etmiş olduğunun anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/3-4. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanıklar haklarında nitelikli yağma suçundan kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanıklar ... ve ... haklarında nitelikli yağma suçundan kurulan hükümlerde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İTİRAZININ ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında nitelikli yağma suçundan hükmolunan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Olay günü; mağdurdan yağmalananan 18.700 TL para ile mağdurun kullanımında olan ancak katılan ... ...'ya ait içerisinde yiyecek malzemeleri, televizyon ve bir kaç eşya bulunan araçtan, mağdur ...’ın zararının sanıklar tarafından karşılandığı ancak yağmalanan katılan ...'ya ait aracın kolluk görevlilerince yapılan araştırma sonucu hasarlı şekilde katılana teslim edildiği ve katılan ... ...’nin kısmi iade nedeniyle ceza indirimine rızası bulunmadığını beyan etmiş olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/3-4. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ...’ın somut olaydaki tüm fiillerini TCK'nın 38. maddesi kapsamında "azmettiren" sıfatıyla işlediği halde, TCK'nın 38. maddesi kapsamında cezalandırıldığının hükümde belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin (D-1) No’lı hüküm fıkrasına "Sanık ...'ın üzerine atılı müşteki ...'a yönelik "birden fazla kişi tarafından gece vakti silahla yağma" suçunu işlediği sabit olduğundan" tümcesinden sonra gelmek üzere "TCK'nın 38. maddesi delaletiyle" ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 09/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.