MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında, muhtarlıktan veteriner raporu olmadan almış olduğu menşe şahadetnamesinde tahrifat yapmak ve hayvanları sahte küpeler ile satmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinden bahisle açılan kamu davasında; diğer sanık ...’nun istinabe yolu ile alınan savunmasında, bahse konu hayvanları ...’a satan şahsın Habib Köksal olduğunu beyan ettiği, tanık olarak dinlenen sanığın oğlu...l’ın alınan beyanında da ..’ın yanına geldiğini hayvan satacağını, şahadetnameye ihtiyacı olduğunu söylediğini, kendisinin de şahadetnameyi verdiğini söylediği, sanığın ise suçlamayı kabul etmeyerek, şahadetnameyi kaybettiğini savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından,...’ın tanık sıfatıyla dinlenerek olay ile ilgili beyanına başvurulması, ...’ın yeniden ifadesine başvurularak hayvanları hangi şahıstan aldığı, ticari ilişkiyi kiminle gerçekleştirdiği hususunda bilgisinin sorulması ve menşe şahadetnamesi üzerindeki yapılan tahrifattaki el yazısının ...’a ait olup olmadığının bilirkişi aracılığıyla saptanması, ayrıca ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 gün ve 2011/8-335 Esas 2012/1804 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, belgenin nesnel olarak aldatıcılık yeteneğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatma yeteneğinin varlığını göstermeyeceği ve belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin hakime ait olduğu cihetle; suça konu sahte küpelerin asıllarının araştırılıp elde edilmesi halinde incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcı nitelikte olup olmadığının kararda tartışılması, denetime olanak verecek şekilde dosya içine konulması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.