Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/19211 Esas 2020/20734 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/19211
Karar No: 2020/20734
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/19211 Esas 2020/20734 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ve dosyanın incelendiği belirtiliyor. Ancak, sanığın suçlamayı kabul etmemesi ve telefon numarasının başkasına ait olduğunu iddia etmesi nedeniyle eksik inceleme yapıldığı ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ayrıca, kanun maddelerine uygun şekilde ceza verilmediği için kararın bozulduğu ve yeniden incelenmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri olarak CMK'nın 230/1-b ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gösteriliyor.

4. Ceza Dairesi 2020/19211 E. , 2020/20734 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmeyip, mağdurları ve tanıkları tanımadığını, bahsi geçen telefon numarasının kendisine ait olmadığını savunması ile sanıkla iletişim kurulan ve sanığın kullandığı iddia edilen ... nolu hattın kardeşi ... adına kayıtlı olduğunun UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kayıtlarından anlaşılması karşısında; sözkonusu hattın olay gününden 3 ay öncesi ve 3 ay sonrasını kapsar şekilde HTS kayıtlarının (arama, aranma, mesaj, baz istasyonu vs) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu"ndan getirtilerek görüşülen ilgili kişilerin ve ... ’in tanık sıfatıyla dinlenilmesi suretiyle sanığın kullanıp kullanmadığının tereddüte yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Sanığın üzerine atılı suçu kabul etmemesi, olay tutanağı, mağdur ... ile tanık ...’in aşamalardaki beyanları dikkate alındığında, sanığın mağdur ...’yı fuhuşa teşvik edip, aracılık ettiğine ve yer temin ettiğine dair mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu CMK"nın 230/1-b maddesi uyarınca açıklanmadan yetersiz gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
b) Yargıtay bozma ilamı öncesi verilen ilk kararda, sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulandığı, 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezasına hükmedildiği ve aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilmeden, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı olarak, TCK’nın 62. maddesinin uygulanmaması ve 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezasının üç kez uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.