21. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/12602 Karar No: 2015/10445 Karar Tarihi: 11.05.2015
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/12602 Esas 2015/10445 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kesilen emekli aylığının yeniden bağlanmasını ve prim borcu olmadığının tespit edilmesini istemiştir. Mahkeme davacının yaşlılık aylığının kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanması gerektiğini ve kurumca tahakkuk ettirilen prim borcundan sorumlu olmadığını belirlemiştir. Ancak davacının kayıtlarına istinaden kesilen aylığın iptal edildiği ve prim borcu olduğu öne sürüldüğünden mahkeme davacının diğer itirazlarını reddetmiştir. Temyiz isteği üzerine Yasa\"daki geçici madde ve değişiklikler dikkate alındığında davacının prim borcu çıkarılması mümkün değildir ve hüküm bozulmalıdır. Kanun maddeleri: 1479 sayılı Yasa, 5754 sayılı Yasa, 6645 sayılı Yasa, 5510 sayılı yasa (geçici 63. madde, ek geçici 6. madde).
21. Hukuk Dairesi 2014/12602 E. , 2015/10445 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, kesilen emekli aylığının yeniden bağlanmasına, davalı kuruma prim borcu bulunmadığından borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine, Davacı, yaşlılık aylığının kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanması gerektiğinin tespiti ile kurumca tahakkuk ettirilen .... prim borcundan sorumlu olmadığının tespitini talep etmiştir. Mahkemece, davacının 15.01.1986 tarihli tescil kaydı dikkate alınarak 15 yıl hizmet süresi ve 5400 prim ödeme günü ve 01.01.1949 doğumlu olan davacının yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu 11.02.2002 tarihinde 53 yaşında olup tahsis talebini takip eden ay başı itibariyle 1479 sayılı Yasanın 35. maddesi gereğince davacıya yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine ve kurumca bu tarih itibariyle bağlanmış olan yaşlılık aylığının ise kesildiği tarih itibariyle yeniden bağlanması gerektiğinin tespitine ,davacının ... ilçesi ve ... İli vergi kayıtları yönünden kuruma borçlu çıkması nedeniyle bu kayıtlar yönünden borçlu olmadığının tespitine ilişkin davasının reddine karar verilmiştir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 14.09.2001 tarihinde tecil taksitlendirme talebinde bulunarak süresinde ödeme yaptığı,yaşlılık aylığı bağlanması aşamasında alınan hesap ekstresinde tecil borcunu ödediğinin yazılı olduğu ve prim borcu bulunmadığının görüldüğü anlaşılmaktadır. Davacıya 01.03.2002 tarihinden itibaren kurumca yaşlılık aylığı bağlanmıştır. Daha sonra Kurum, davacının 15.09.1984-31.05.1985 tarihleri arası .... Vergi Dairesi ,16.10.1984-01.08.2001 tarihleri arası ... Esnaf ve Sanatkarlar Sicil Memurluğu,15.01.1986-28.08.1991, 19.02.1997-24.08.2001 tarihleri arası ... Vergi Dairesi, 21.02.1986-29.11.1991 tarihleri arası ... Esnaf ve Sanatkarlar Sicil Memurluğu kayıtlarına istinaden 15.01.1986 olan tescil tarihinin 15.09.1984 tarihi olarak değiştirildiğini ,24.08.2001 tarihi itibariyle sigortalılığının sona erdirildiği belirterek, bu nedenle talep tarihi itibariyle 2001 yılında yapılan tecil yapılandırma borcunu bitirmediği, yaşlılık aylığının da aylık talep tarihinde kuruma prim borcu olduğu kabul edildiğinden iptal edildiğini bildirmiştir. Somut olayda, 6645 sayılı yasa ile 5510 sayılı yasaya eklenen geçici 63. madde gereği 12 ay ve daha fazla süreye ilişkin prim borcu bulunanların prim borçlarını ödeme yükümlülüğü bulunmadığı dikkate alındığında ve 1479 sayılı Yasa"ya 5754 sayılı Yasa ile eklenen ek geçici 6. madde gereğince yaşlılık aylığı bağlandıktan sonra geçerli hizmet süreleri dışında sonradan 1479 sayılı Yasa kapsamına dahil edilmesi mümkün bulunmayan davacının 15.01.1986 tarihinden itibaren sigortalı sayıldığı ve sigortalılık durumuna göre yaşlılık aylığı şartlarına hak kazandığı anlaşıldığından lehe düzenlemeler dikkate alındığında davacıya prim borcu çıkarılması mümkün değildir. O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.