MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı şirketin ... şubesinde 15.02.2011-16.04.2014 tarihleri arası çalıştığını, davalının müvekkilini performans düşüklüğü nedeniyle işten çıkardığını, işe girdiği tarihten itibaren davalı şirketin aylık nöbet listesi oluşturduğunu, müvekkilinin haftanın 6 günü çalıştığını, müvekkilinin bir ay akşam saat 17:00’den sabah 08:00’e kadar, bir ay akşam saat 17:00’den ertesi gün 17:00’e kadar çalıştığını, ayrıca ayda iki defa da nöbet değişimi esnasında saat 14:00 den 17.00’e kadar fazladan çalıştığını belirterek 1.500,00 TL fazla mesai ücretinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davalının müvekkil şirkette 15.02.2011-16.04.2014 tarihleri arası çalıştığını, performans düşüklüğü nedeniyle iş akdine son verildiğini, davacının tüm özlük haklarının ödendiğini, ücretinin asgari ücret olduğunu, davacının fazla mesai yapmadığını, dava dilekçesinde belirtildiği şekilde çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, iddia ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapılıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda davacının 15.02.2011-16.04.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre; tanık anlatımları ile dosyadaki nöbet çizelgelerinin örtüştüğü buna göre; davacının ayda iki hafta, haftanın beş günü saat 08:00-17:00 arası bir saat ara dinlenmesi düşürülmesi ile toplam 40 saat olduğu, cumartesi günleri de 08:00-14:00 arası 6 saat çalışma süresinden yarım saat ara dinlenme düşürüldüğünde 5,5 saat çalışması olduğu, toplamda haftalık çalışma süresinin 45,5 saat olduğu, haftalık yasal çalışma süresi düşüldüğünde 0,5 fazla çalışması olduğu değerlendirilmiştir. Yine tanık anlatımlarına göre davacının ayda iki hafta için olmak üzere, cumartesi akşam saat 17:00’den pazar 17:00’e kadar, 24 saat çalıştığı, toplamda da 14 saat çalışmış olduğu, haftalık çalışma süresinin toplamının 59,5 saat olduğu, yasal çalışma süresi düşüldüğünde haftalık 14,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul ile ayda iki hafta 14,5 saat üzerinden fazla mesai yaptığı hesaplanmıştır. Davacının üç ayda bir, bir hafta akşam 17:00’dan sabah 08:00’a kadar günlük 15 saat çalıştığı, 2 saat ara dinlenme ile günlük 13 saat çalışma yapıldığı, bunun tüm haftalar için ortalama 2 saate tekabül ettiği belirtilerek tüm haftalara 2 saat daha eklenerek hesaplamalar yapılmıştır.
Davacının fazla mesai hesaplamalarının üç aşamalı olarak hesaplandığı görülmekle davacının ayda iki hafta için 0.5 saat fazla mesai yaptığının kabulü isabetlidir. Ancak davacının bunun dışında kalan ayda iki hafta cumartesi çalışmaları için yapılan hesaplamalarında, 17:00 da işe başladığı diğer gün 17:00’ a kadar çalıştığı buna göre günlük 14 saat çalıştığının kabul edilmesi karşısında hiç ara dinlenmenin düşürülmeden doğrudan haftalık hesaplamaya eklenmesi hatalıdır. 4857 sayılı İş Kanun"un 63. Maddesinde günlük mesai 11 saatle sınırlandırılmış olmakla, 11 saati aşan çalışmanın karşılığı fazla çalışma olarak ödenmesinin gerektiği hususu da dikkate alınmadan karar verilmiştir.
Bilirkişi bu iki hafta için yaptığı hesaplamalarına bakıldığında, davacının ilk beş gün 08:00-17:00 arasında ve cumartesi de; 08:00-14:00 ‘ e kadar çalıştığı aynı gün 17:00 da tekrar görevi devralarak 24 saat çalışma yaptığı sonucuna varılmaktadır. Bu durum hayatın olağan akışına uygun değildir.
Davacının üç ayda bir, bir hafta yaptığı çalışmalar için yapılan fazla mesai hesaplamasında ise; bir hafta boyunca akşam 17:00’dan sabah 08:00’a kadar günlük 15 saat çalıştığı ara dinlenmenin tenzili ile de 13 saat çalışma yaptığı bununda tüm haftalar için ortalama 2 saat ekleneceği değerlendirilmiş buna göre de; davacının bir ay için, iki hafta 0,5saat+2 saat toplam 2,5 saat fazla çalışma, iki hafta içinde 14,5 saat +2 saat toplam 16,5 saat fazla çalışma hesaplanmıştır. Hesaplamalara bakıldığında üç ayda bir yapılan bir çalışma olduğunun belirlenmesine karşın, bu hesaplamadaki fazla mesai saatlerinin tüm haftalara eklenmiştir. Yine normal çalışma süresinin fazla mesai süresine eklenmesiyle haftalık 13 saat çalışmanın haftalara bölünerek hesaplanması hatalıdır.
3-Davacının dosya kapsamında tespit edilebilen günlerde mazeret izni, yıllık izin ve ücretsiz izin kullandığının anlaşılması karşısında, bu günlerin fazla mesai alacağı açısından dışlanmayarak bu dönemler içinde hesaplamaların yapılması hatalıdır.
Yukarıda yazılı husular doğrultusunda mahkemece yeniden denetime elverişli rapor alınmak suretiyle davacının fazla mesai talepleri hakkında karar verilmesi gerektiği anlaşılmakla buna göre de ; mahkemece hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 19/62018 gününde oybirliğiyle karar verildi.