Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/2887 Esas 2015/19052 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2887
Karar No: 2015/19052
Karar Tarihi: 23.12.2015

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/2887 Esas 2015/19052 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ve davacı tarafın sahip olduğu bina için ortak giderler tahsil edilmiştir. Davacı, yapmış olduğu harcamaların davalının payına düşen miktarını mahkemede talep etmiştir. Ancak, sunulan faturalar yeterli kanıt olarak kabul edilemediği için mahkeme kısmi olarak davanın kabulüne karar vermiştir. Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz istemi değerlendirildiğinde, yapılan incelemelerde faturaların yeterli delil sayılamayacağı belirtilmiştir. 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 20. maddesi gereği, her kat maliki arsa payı oranında ortak giderlere katılmakla yükümlüdür. Mahkeme, dava konusu taşınmazın mimari projesinin ve işlerin piyasa rayiç fiyatlarının denetlenmeden yapılan hüküm tesisi isabetsiz olduğuna karar vermiştir. Bu nedenle, temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kanun maddesine göre, kararın temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesi gerekmektedir. 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 20. maddesi kat maliklerinin anataşınmazın ortak yerlerinin koruma, güçlendirme, onarım giderleri ve diğer bütün gider

18. Hukuk Dairesi 2015/2887 E. , 2015/19052 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, alacak istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı ve davalı tarafın dava konusu taşınmazın tamamının maliki olduğunu, davacı tarafından yapılan asansör, elektrik, su ve yakıta ilişkin harcamaların binanın ortak giderlerine ilişkin olduğunu ileri sürerek davalının payına düşen miktarın tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelnemsinden; davacı tarafından ortak giderlerin tahsili amacıyla sunmuş olduğu faturalar yapılan harcamaların anataşınmazın ortak alanlarına ilişkin olduğunu tek başına kanıtlamaya yeterli sayılamaz.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası"nın 20. maddesi "kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinin koruma, güçlendirme ve onarım giderleri ile diğer bütün giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine, giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında katılmakla yükümlüdür.Kat irtifakı kurulu anataşınmazda toplamda 8 bağımsız bölüm olup 2-3-4 nolu bağımsız bölümler davacıya, 1-5-6-7-8 nolu bağımsız bölümlerin tapu kaydından davalıya ait olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece dava konusu taşınmazın mimari projesi getirtilerek konusunda uzman bilirkişiler aracılığıyla zemine uygulanmak suretiyle dava konusu olan ve davacı tarafından ibraz edilen faturalara konu işlerin yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise projesine uygun olup olmadığı ve yapılan işlerin piyasa rayiç fiyatları ile uygun olup olmadığı denetlenmeden yalnızca faturalar üzerinden yapılan eksik inceleme ve araştırma sonucunda yapılan değerlendirme doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.