6136 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/6553 Esas 2017/208 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6553
Karar No: 2017/208
Karar Tarihi: 24.01.2017

6136 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/6553 Esas 2017/208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2016/6553 E. ve 2017/208 K. sayılı kararda suçlu bulunan sanıklar, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme kararında 6136 sayılı Kanunun 13/2, ek-5, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 52/2-4, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı iptal kararının TCK'nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında re'sen uygulama yapılabildiği belirtilmiştir. Hüküm fıkrasındaki TCK'nın 52/4.maddesi gereğince yapılan ihtarat sonuca etkili olarak değerlendirilmemiştir.
16. Ceza Dairesi         2016/6553 E.  ,  2017/208 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Suç : 6136 sayılı Kanuna aykırılık
    Hüküm : 6136 sayılı Kanunun 13/2, ek-5, 3713 sayılı Kanunun 5/1,
    TCK"nın 62, 52/2-4, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür; adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında re"sen uygulama yapılabileceğinden, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 52/4.maddesi gereğince yapılan ihtarat sonuca etkili olarak değerlendirilmemiştir.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiinin temyiz dilekçesi ile duruşmalı incelemede ileri sürdüğü yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, sanıklar ve müdafiinin tahliye taleplerinin reddine, 24.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
    TEFHİM ŞERHİ:
    24.01.2017 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."in huzurunda, duruşmada sanıklar ... ve ..."in savunmalarını yapmış bulunan Av. ..."in yokluğunda, 01.02.2017 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.