Adalet Bakanlığı"nın, 27.07.2016 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık... hakkında 5560 sayılı Kanun uyarınca uyarlama yapılmasına yer olmadığına dair Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 17/05/2007 tarihli ve 2007/274-292 sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2009 tarihli ve 2009/194 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 19/09/2016 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 27.07.2005 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/05/2006 tarihli ve 2005/820 esas, 2006/209 sayılı kararı ile 5377 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 191/2. maddesi uyarınca tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesine, ancak sanık hakkında hükmolunan cezanın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması halinde infazına karar verildiği,
2- Hükümlünün, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine aykırı davrandığının bildirilmesi üzerine, Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/09/2006 tarihli ve 2005/820 esas, 2006/209 sayılı ek kararı ile 1 yıl hapis cezasının aynen infazına karar verildiği,
3- 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun"la değiştirilen TCK"nın 191. maddesine göre değerlendirme yapılması talebi üzerine, Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 17/05/2007 tarihli ve 2007/274-292 sayılı kararı ile uyarlama yapılmasına yer olmadığına karar verildiği,
4- Sanığın bu karara itiraz etmesi üzerine, Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2009 tarihli ve 2009/194 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "19/12/2006 tarihli ve 26381 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun"un 7. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesi değiştirilmiş ve bu madde uyarınca kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan dolayı yapılacak yargılama sonucunda mahkemelere iki seçenek sunulmuş olup, anılan maddenin 2. fıkrası gereğince hüküm vermeden önce uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişi hakkında tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine; kullanmamakla birlikte, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul veya bulunduran kişi hakkında denetimli serbestlik tedbirine karar verilebileceği, aynı maddenin 5. fıkrasına göre de tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan kişi hakkında açılmış olan davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği, aksi takdirde, davaya devam olunarak hüküm verilmesi gerekeceği, diğer bir durumda ise, mahkemece 6. fıkra uyarınca uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişinin, hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmaktan dolayı cezaya hükmedildikten sonra da iki ilâ dördüncü fıkralar hükümlerine göre tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulabileceği ve bu durumda hükmolunan cezanın infazının erteleneceği, 7. fıkra gereğince kişinin mahkûm olduğu cezanın, tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde infaz edilmiş sayılacağı, aksi takdirde derhal infaz edilmesi gerekeceği cihetle, mahkemenin bu hususları tartışarak sanığın hukuki durumunu tayin ve takdir etmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde verilen karara yönelik itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2009 tarihli ve 2009/194 değişik iş sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülerek, karar tarihi itibari ile yapılan incelemede;
5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinde uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmış olan sanık hakkında, birinci fıkraya göre doğrudan hapis cezasına hükmolunabileceği gibi, birinci fıkraya göre cezaya hükmedilmeden ikinci fıkra gereğince sadece tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilebileceği ya da altıncı fıkranın yollaması uyarınca birinci fıkradaki ceza ile birlikte ikinci fıkradaki tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilebileceği, belirtilen üç seçenekten biri uygulanırken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi, gerekçenin somut olgulara ve sanığın davranışlarına dayanması gerekmektedir. Somut olayda ise, 5560 sayılı Kanun’a göre sanık lehine uyarlama yargılaması esnasında, mahkemece gerekçe kısmında, ...Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 13.04.2007 tarihli raporu uyarınca tedaviye ihtiyaç duyulmadığından bahisle “sanık hakkında 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca sadece denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi kanaatine varıldığı” belirtildiği dolayısıyle uyarlama şartların varlığı kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında gerekçe ile çelişkiye düşülerek, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına yer olmadığına ve 1 yıl hapis cezasının infazının devamına karar verilmesi yasaya aykırı olup, mercii Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesince itirazın bu nedenle kabul edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; 5560 sayılı Kanun uyarınca uyarlama yapılmasına yer olmadığına dair Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 17/05/2007 tarihli ve 2007/274-292 sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2009 tarihli ve 2009/194 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 25.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.