MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 62, 52, 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 19/12/2011 tarih ve 2010/862 E. 2011/1211 K. sayılı kararı aleyhine vaki temyiz istemi üzerine dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzeltilerek onama talepli tebliğnamesiyle Yargıtay 23. Ceza Dairesi’ne gönderildiği, Dairenin 12/01/2016 tarih, 2015/3322 E., 2016/132 K.sayılı kararıyla mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesinden sonra mahkemece bozmaya uyulmayarak daha önceki hükümde direnildiği, Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmesi nedeniyle anılan kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 Sayılı CMK’nın 307. maddesi uyarınca dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20/04/2016 tarih ve 2016/258 E. 2016/786 K. sayılı direnme kararı yerinde olduğundan direnmenin KABULÜNE,
Yargıtay 23. Ceza Dairesi’nin 12/01/2016 tarih, 2015/3322 E., 2016/132 K.sayılı bozma kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Apartman yöneticisi olan sanık ..., apartmanın inşaat işlerini yaptırmak üzere ifadesi alınamadığından dosyası tefrik edilen ... ile anlaşarak aralarında sözleşme imzaladıkları, mevcut tadilatın 14.876 TL civarında saptandığı ancak sanık ..., ...."ya 47.658 TL ödemek suretiyle 32.782 TL fazla ödeme yaparak daire maliklerini zararı uğrattığı anlaşıldığından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun işlediği iddia olunan somut olayda;
Ankara 2. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 30/12/2008 tarih ve 2007/313 E.-2008/2858 K. sayılı kararıyla, apartmanın 04.02.2007 tarihli genel kurul kararının dış cephenin tümden yapımına dair 2007 yılı tahmini büteçesinde yer alan 25.000 TL gider kaleminin onaylanmasına ilişkin kısmının iptal edildiği, karara esas alınan kök-ek raporlarda apartmanda kısmi tamiratın mümkün olduğu, tümden tamiratın lüzumsuz, faydasız ve fazla masraflı olacağı, kısmi tamiratın tekniğine uygun olarak yapılması halinde tümden tamirat ile arasında dayanıklılık açısından bir farklılık olmayacağı ve piyasa rayiçlerine göre kısmi tamiratın 7.000 TL, tümden tamiratın ise 20.000 TL olacağı tespitlerinin yer aldığı, apartman yönetimi genel kurulunun 17/09/2009 günlü toplantısında söz alan sanığın ‘Elimden geldiğince işleri yürütmeye gayret ettim. Ancak zararın meydana gelmesine mani olamadım...’ şeklinde açıklamada bulunduğu, yine bu toplantıda yönetimin ibra edilmediği ve yeni yönetim kurulu oluşturulduğu, soruşturma aşamasında alınan 10.02.2010 tarihli bilirkişi kurul raporunda, sanık ...’in dosyası tefrik edilen sanık ...’nın yetkilisi olduğu ... Ltd. Şti’ne dış cephe imalatı işi ile ilgili toplam 47.658 TL ödediğinin tespit edildiği, her ne kadar sanık ... ödenen bu paranın tamamının yöneticisi olduğu binanın iç-dış tamir ve tadilatı için olduğunu savunmuş ise de, dosyası tefrik edilen sanık ... soruşturma aşamasında alınan ifadesinde, binanın dış cephesini yenileme işinin dışında sanık ...’in Bağlum’da bulunan kendi evinin içini boya badana ve tabanı kalebodur yaptığını, ayrıca yine Bağlum’da bulunan ve sanığın bacanağı olduğunu söylediği bir kişinin de evini iç boya badana taban laminat kombi ve petek tesisatını yaptığını ve ayrıca duşakabin taktığını, sanık ... ile bacanağı olduğunu söylediği kişinin evleri için yaptığı işlerin masrafının 8.000 TL olduğunu ve bu masrafın kendisine sanık ... tarafından ödenen paranın içinde olduğunu ifade etmesi karşısında; Yargıtay 23. Ceza Dairesi’nin 12/01/2016 tarih, 2015/3322 E., 2016/132 K.sayılı kararı ile Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 19/12/2011 tarih ve 2010/862 E. 2011/1211 K. sayılı hükmü eksik inceleme gerekçesi ile bozulmuş ise de, yukarıda anlatılan olgular ve dava dosyası kül halinde değerlendirildiğinde, sanığın bütçe dışı harcamalar ve fazla ödemeler yapmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçu işlemediği gerekçesine dayanan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.