MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : 2006 takvim yılı için: Mahkumiyet 2007 takvim yılı için: Karar verilmesine yer olmadığına

A-Sanık hakkında 2007 takvim yılına ilişkin verilen "karar verilmesine yer olmadığına" dair kararın, CMK"nın 223. maddesine göre hüküm niteliğinde olmadığı ve temyiz niteliği bulunmadığı anlaşıldığından katılan vekilinin bu karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B-2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
"Sahte fatura kullanmak" suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, suça konu 2006 yılına ait faturaların asıllarının veya onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmaması karşısında; her takvim yılı için kanaat oluşturacak sayıda fatura aslı ya da onaylı suretinin temin edilip dosya arasına konulmasından sonra, yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediği incelenerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 213 sayılı Yasanın 359/b-1 maddesindeki hapis cezasının alt sınırının 18 ay olduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak eksik ceza tayini,
2-Aynı takvim yılı içerisinde farklı tarihlerde düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme biçimde sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı gözetilmeden eksik ceza tayini,
3-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.