Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4469 Esas 2019/12020 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-e, 62/1, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki aracı ile meskun mahalde gece vakti aydınlatması olan bölünmüş yolda seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek önce sağında yer alan araca daha sonra savrularak refüjü aşıp karşı şeritte seyretmekte olan katılanın içinde bulunduğu araca çarpması neticesinde asli kusurlu hareketi ile katılanın nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında mahkemece tayin edilen ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığı görülmekle;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılan ...’ye ait 26/10/2015 tarihli Bursa Adli Tıp Kurumu raporunda, katılanın hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 4. derece kırık oluşacak şekilde yaralandığının belirtildiği anlaşılmakla, sanık hakkında tayin edilen temel cezadan, TCK"nın 89/2-b-e maddeleri gereğince arttırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin TCK’nın 89/2-e maddesi gereğince arttırım yapılması,
2-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında kanun maddesinin gösterilmeyerek CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 2. paragrafında yer alan "TCK’nın 89/2-e" ibaresinin çıkartılarak yerine "TCK’nın 89/2-b-e" ibaresinin eklenmesi ile hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafının başına "TCK’nın 52/4. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.